تقاضا برای گرفتن گذرنامه برای فرار از کشور افزایش یافته اند. شماری از مراجعین ریاست گذر نامه وزارت امور داخله میگویند که به علت فقر، بیکاری و افزایش ناامنی ها میخواهند کشور را ترک نمایند.شمار زیادی از این جوانان میگویند که آنان از دشواری های رسیدن به کشورهای اروپایی آگاه هستند اما تصمیم گرفته اند که از افغانستان بروند.

در این روزها جاده های منتهی به ریاست پاسپورت وزارت امور داخله در کارته سه گواه هجوم هزاران تن برای گرفتن گذرنامه از ریاست پاسپورت اند. کوچه هایی که پیش از این از کم رفت و آمدترین بخش های پایتخت بودند و اکنون در هر گوشه یی از این کوچه ها می توان صدها چهره خسته و افراد آماده ترک کشور را دید. از دو سه ماه به این سو هر روز شمار بیشتری برای گرفتن گذر نامه به این اداره می آیند. بخش بزرگی از متقاضایان گذرنامه را در این بخش جوانان تشکیل می دهند و آنان از ساعت هشت شب تا یک بامداد در این جا نوبت می گیرند، هر کسی که دیرتر برسد شاید چند هفته دیرتر برایش گذر نامه برسد.

الیاس یکی از باشنده گان کابل می گوید: " در کشور هیچ کار و بار نیست و شما می بینید که وضعیت امنیتی چه رقم است و مشکلات مردم زیاد است."

مظفر یکی دیگر از متقاضیان گذرنامه می گوید: " من ساعت سه شب آمدم و تا حالا در قطار هستم هیچ پاسپورت نیست کل مردم در فرار هستند."

در میان این افراد کسانی اند که یگانه نان آور خانه هایشان اند و به تازه گی کار شان را از دست داده اند. بسیاری از این افراد که پیش از این از راه های غیرقانونی به بیرون از کشور سفر کرده بودند خاطره های تلخی دارند.

حسین متقاضی گذرنامه از ولایت هلمند به کابل آمده است و از خاطره تلخی می گوید که چند سال پیش در مرز با ایران گواه آن بوده است.

او می گوید:" در مرز ایران زیر هر سنگ را ببینی که یک جوان کشته شده و قاچاق بران و سربازان ایرانی آنان را می کشند و هیچ کس نیست که پرسان کند."

در گذشته روزانه تا یک هزار گذرنامه در کابل توزیع می شد اکنون این رقم به بیش از هفت هزار گذرنامه در روز رسیده است. خروج صدها تن از شهر وندان کشور در روز از افغانستان این افراد را در بسیاری وقت ها با آینده تاریکی روبرو می سازد. بیشتر این افراد در مسیر راه اروپا و کشورهای دیگر قربانی قاچاقبران انسان می شوند و یا با سرنوشت نا معلومی روبرو می شوند که بارها دشوارتر از زندگی در کشور است.

اسلام الدین جرات سخنگوی وزارت امور مهاجران و پناهجویان می گوید: " وقتی که وزارت کار و امور اجتماعی که یک بخش از بدنه دولت است، می گوید که چهل درصد مردم کشور بیکار هستند چگونه یک مهاجر ما جرات می کند که از اروپا به افغانستان بیاید و همین وضعیت باعث شده که فرار شهروندان کشور نیز افزایش پیدا کند."

بیشتر مردم افزایش نگرانی های امنیتی را علت اصلی بیرون شدن از کشور می دانند، پرسش اینجاست که نهادهای امنیتی برای رسیده گی به نگرانی های امنیتی مردم چه برنامه هایی دارند.

نجیب الله دانش معاون سخنگوی وزارت امور داخله می گوید: " ما در کل آماده گی ها و تدابیر امنیتی خود را داریم و اولویت ما تقویه نهادهای کشفی و استخباراتی ما است که ما بتوانیم از حمله های هراس افگنانه در کشور جلوگیری کنیم و دروازه های پایتخت را کنترول جدی کنیم."

برای بیشتر جوانان و افرادی که در این روزها در ریاست پاسپورت وزارت امور داخله گرد می آیند و متقاضی گذرنامه اند، به دست آوردن گذرنامه پله نخست ترک کشور شمرده می شود. آنان روزها و شب ها را در زیر آفتاب و گرد و خاک سپری می کنند تا با گرفتن گذرنامه، برای پیداکردن کار و امنیت بهتر به کشورهای بیرونی بروند، اما از این غافل اند که در این کشورها هم چه روزهای دشوار دیگری در انتظارشان خواهد بود.

نوشتن دیدگاه