هزاران پناهجوی سوری پس از تحمل مصائب فراوان خود را به کشورهای امن در اروپای غربی رساندند. شمار زیادی از خود می‌پرسند که چرا کشورهای ثروتمند حاشیه خلیج فارس پناهجویان سوری را در خاک خود نمی‌پذیرند؟
چند کشور همسایه سوریه بیشترین شمار آوارگان جنگ داخلی در این کشور را در خاک خود پذیرفته‌اند. کشور کوچک لبنان با ۶ میلیون نفر جمعیت، در حال حاضر بیش از ۳ /۱ میلیون آواره در خاک خود ثبت‌نام کرده است که بیشتر آنان سوری هستند. البته رقم واقعی احتمالا به ۵ /۱ میلیون نفر می‌رسد و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان (UNHCR) اعلام کرده که شمار آوارگان در لبنان تا پایان سال جاری میلادی به ۲ میلیون نفر خواهد رسید.
در اردن با جمعیتی حدود ۷ میلیون نفر نیز وضعیت تقریبا مشابهی حاکم است. شمار آوارگان سوری در این کشور در حال حاضر ۷۵۰ هزار تن است و به گفته سازمان ملل این رقم تا پایان سال جاری میلادی به حدود ۹۰۰ هزار تن افزایش خواهد یافت.
انتظار می‌رود در ترکیه نیز شمار آوارگان سوری افزایش یابد. در حال حاضر ۵ /۱ میلیون آواره سوری در ترکیه زندگی می‌کنند و این رقم تا پایان سال جاری به ۷ /۱ میلیون تن افزایش خواهد یافت.
حتی بخشی از آوارگان سوری به کشور عراق گریخته‌اند که خود درگیر نبردهای خونین داخلی است و هنوز پس از سال‌ها رنگ ثبات و آرامش به خود ندیده است. کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان تخمین می‌زند که حدود ۱۰۰ هزار سوری به عراق گریخته‌اند. این در حالی است که بین ۵ /۱ تا ۴ میلیون آواره داخلی در خود عراق وجود دارد و از سال ۲۰۰۶ تا کنون حدود ۲ میلیون عراقی از کشور خود به خارج گریخته‌اند.
به شمار آوارگان سوری در کشورهای دیگر باید رقم ۵ /۶ میلیون آواره سوری در خود خاک سوریه را نیز افزود. این‌ها کسانی هستند که از مناطق جنگی به دیگر مناطق در این کشور فرار کرده‌اند یا هنوز در خاک سوریه سرگردان‌اند و در پی فرصتی برای خروج از این کشور می‌گردند.
هم‌اکنون انتقادهای زیادی متوجه کشورهای ثروتمند عربی حاشیه خلیج فارس مانند عربستان سعودی، قطر، امارات متحده عربی، کویت، بحرین و عمان است. نه تنها رسانه‌ها و افکار عمومی در غرب، بلکه بسیاری از آوارگان سوری می‌پرسند که چرا این کشورها در چنین وضعیت فلاکت‌باری مرزهای خود را به روی پناهجویان سوری نمی‌گشایند؟