چهارمین دور بازی‌های لیگ برتر فوتبال افغانستان در کابل فرصت تازه‌ای را برای دوستداران فوتبال و خانواده‌ها فراهم کرده تا دقایقی به دور از نگرانی‌های روزمره افغانستان، شاد باشند.
این روزها که این بازی‌ها در حال برگزاری است، حضور زنان در میان تماشاچیان در ورزشگاه محل برگزاری این بازی‌ها پررنگ است.
ساعاتی پیش از شروع مسابقه آماده شدیم برویم به ورزشگاه. اولین بار بود که می‌خواستم بروم بازی فوتبال را از نزدیک تماشا کنم؛ هیجان داشتم. پس از بازرسی‌های امنیتی وارد ورزشگاه شدیم. چند دقیقه از آغاز مسابقه گذشته بود. تیم‌های فوتبال افغانستان برای رسیدن به مرحله نهایی لیگ برتر تلاش می‌کنند.
چنین مسابقات در میان شور و هیجان تماشاچیان برای لحظه‌ای هم که شده تصویر تازه‌ای از افغانستان به نمایش می‌گذارد
شاهین آسمایی و میوند اتلان (قهرمانان میوند) در میان شور و هیجان به بازی ادامه دادند ـ بازی که با نتیجه یک صفر، شاهین آسمایی را یک گام به مرحله نهایی نزدیک‌تر کرد.
صدها نفر از تماشاچیان سکوهای ورزشگاه را پر کرده بودند و تیم‌های محبوب خود را تشویق می‌کردند.
لیگ برتر فوتبال افغانستان چهار سال پیش با حمایت شرکت مخابراتی روشن راه‌اندازی شد و در آن هشت تیم از هشت منطقه افغانستان حضور دارند.
چیزی که توجه هر بیینده‌ای را جلب می‌کرد، حضور گسترده زنان در میان تماشاچیان بود
شفیع شریفی، رئیس روابط عمومی شرکت مخابراتی روشن می‌گوید تنظیم و برگزاری چنین مسابقات درمیان نگرانی‌های گسترده امنیتی کار دشواری است.
آقای شریفی گفت: "ظرفیت این استادیوم شش هزار نفر است، ولی گاهی شمار تماشاچیان به حدود بیست هزار نفر می‌رسد. تنظیم چنین مسابقات چالش بزرگی است. ولی در عین حال حضور زیاد تماشاچیان علاقه‌مندی مردم را نشان می‌دهد. به گونه مثال امروز صبح تا ساعت ده همه بلیط‌ها فروخته شد."
حتی این مسابقات هم زیر سایه سنگین تدابیر امنیتی برگزار می‌شوند. با مسدود شدن جاده‌های منتهی به ورزشگاه و حضور ده‌ها سرباز در محل بازی، ولی نگرانی‌های امنیتی مانع حضور دوستداران فوتبال در این جا نشد.
بخشی از سکوی تماشاچیان به خانواده‌ها اختصاص یافته است. چیزی که توجه هر بیینده‌ای را جلب می‌کرد، حضور گسترده زنان در میان تماشاچیان بود، تماشاگرانی که پیوسته نام تیم‌های محبوب خود را صدا می‌زدند و آنها را تشویق می‌کردند.
الهه یکی از آنها است. او گفت: "با خانواده‌ام اینجا آمده‌ام تا از نزدیک بازی را تماشا کنم. تماشای بازی از نزدیک لذت دیگری دارد. آمده‌ام تا تیم محبوبم را تشویق کنم."
موسیقی زنده در وقفه بعد از نیمه اول هم چاشنی این بازی شد. عبید جوینده، آوازخوان، به میدان فوتبال آمد تا بازیکنان را تشویق کند. صدای موسیقی به ورزشگاه جان تازه‌ای بخشید.
هرچند مردم به ورزش فوتبال علاقه زیادی دارند اما کم‌تر فرصت تشویق تیم‌های محلی برای آنها میسر می‌شود. تیم‌های که بازی‌های دوستانه آنها به گفته یوسف کارگر،رمربی پیشین تیم ملی فوتبال افغانستان، مردم را از هر گوشه افغانستان اینجا جمع می‌کند .
آقای کارگر گفت: "فوتبال می‌تواند مردم ما را متحد کند و وحدت ملی را تامین کند. لیگ برتر ما در سطح ملی و بینرالمللی بازتاب مثبت داشته است."
تماشای چنین مسابقات در میان شور و هیجان تماشاچیان برای لحظه‌ای هم که شده تصویر تازه‌ای از افغانستان به نمایش می‌گذارد؛ کشوری که نامش گره خورده با جنگ، فساد، بیکاری و مواد مخدر.
