از قدیم گفته‌اند: ناامیدی برادرِ مرگ است؛ یعنی همانگونه که شیوع مرگ و میر در یک اجتماع انسانی یا قلمرو جغرافیایی، اسباب زوال و نابودی تدریجی آن جامعه یا کشور می‌گردد، شیوع و رونقِ ناامیدی و استیلای یأس و بدبینی بر یک کتلۀ بشری نیز همان پیامد و برایند را دارد! برپایه‌ی نظرسنجی‌ها و مطالعات میدانی منابع خارجی، امید و خوشبینی نسبت به آینده در میان مردم افغانستان به کمترین حد خود رسیده است.
بازرس ویژۀ ایالات متحده برای بازسازی افغانستان یا «سیگار» در گزارش ویژۀ خود به کنگرۀ این کشور گفته است: فقط ۲۹ درصد مردم افغانستان به آیندۀ این کشور خوشبین هستند و بیش از ۶۵ درصد مردم می‌گویند که افغانستان در مسیر نادرستی پیش می‌رود.
در این گزارش و سنجش که جامعۀ هدف (افغانستان) از اول اکتوبر تا ۳۱ ماه دسامبر پارسال (2016) مورد مطالعه و کنکاش قرار داشته است، شاخص‌هایی چون حکومتداری ملی، آشتی و ادغام مجدد، تطبیق قانون، اقدامات ضد فساد، حقوق بشر و جنسیت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته‌اند.
سیگار با استناد به گزارش سال گذشتۀ «بنیاد آسیا» گفته است: فقط 3/29 درصد مردم افغانستان به این باورند که کشورشان در مسیر درست در حرکت است. این میزان در سال پیش‌تر، 7/36 درصد بود. به این ترتیب، میزان امید و خوشبینی به پایین‌تر حد خود از سال ۲۰۰۴ تاکنون رسیده است.
آن ۶۵ درصدی که می‌گویند «افغانستان در مسیر نادرستی پیش می‌رود» بیشتر آنان (8/48 درصد) ناامنی را دلیل بدبینی خود به آیندۀ کشورشان می‌دانند. پس از آن، بیکاری (5/27 درصد)، فساد اداری و مالی (6/14 درصد)، و همچنان اقتصادِ بد و حکومتداری بد را دلایل ناامیدی خود عنوان کرده‌اند.
برپایه‌ی گزارش و پژوهشِ «سیگار» با وجود تلاش‌های حکومتِ افغانستان در مبارزه با فساد اداری، حدود ۹۰ درصد مردم می‌گویند که آنها در زندگی روزمرۀ خود با مشکل فساد اداری روبرو هستند. به عنوان مثال، از جمع کسانی که پارسال با پلیس تماس گرفته‌اند، ۴۸ درصد آنان گفته‌اند که به پلیس رشوه پرداخته‌اند. با آن هم در مقایسه با سال قبل از آن، ۵ درصد کاهش وجود داشته است.
علاوه بر این، «سیگار» با استناد به تحقیق «دیده‌بان شفافیت افغانستان» (IWA)، در گزارش خود نوشته است که ۷۱ درصد پاسخ‌دهندگان به پرسشنامه گفته‌اند که فساد طی دو سال گذشته افزایش یافته است.
منبع: گزارش سه ماهۀ آخر سال ۲۰۱۶ «سیگار»