«محمد افسر رهبین» رایزن فرهنگی سفارت افغانستان در ایران طی یادداشتی به نقد و بررسی فیلم «شیوع» پرداخت.در این یادداشت آمده است: شخصیت‌های بزرگ و بی‌مانندی چون «فردوسی» و «فرخی»، «ابن سینا»، «بیرونی»، «فارابی»، «سنایی»، «عطار»، «مولوی»، «سعدی»، «حافظ» و هزاران دیگر، نه تنها از دیدگاه فرهنگی ـ تاریخی میان این 2 سرزمین مشترک بوده است، بلکه اثر گذاری اندیشه و تفکر این فرزانگان فرهنگ و دانش انسانی، اکنون نیز در هر 2 قلمرو امروزین، دانش گستر و شخصیت‌ساز هستند. میزبانی جمهوری اسلامی ایران از جامعه میلیونی مهاجر افغانستان در جریان چند دهه پسین و حضور صمیمی و کارگزاری صادقانه و جانبازانه مهاجران افغانستان در کنار برادران ایرانی، نشان دهنده همان ریشه‌های استوار کهن و تاریخی بوده‌است.
امروزه دولت‌های این 2 کشور و مردمان آن با توجه به همان میراث‌های مشترک، در همسایگی نیک به سر می‌برند و داشته‌های بزرگ تاریخی خود را وجه پیوستگی سیاسی و دینی امروزین همدیگر نیز می‌شمارند.
مگر جای دریغ دارد که در چنین روزگار و احوال، هرازگاه برخی از کارگزاران رسانه‌های تصویری در ایران به خاطر بی‌مضمونی و نداشتن سوژه‌های جالب برای تهیه فیلم و مجموعه‌های تلویزیونی، به آفرینش‌هایی دست می‌زنند که نه تنها با واقعیت‌های جامعه افغانستان همخوانی ندارد، بلکه به گونه غیر مستقیم کوششی را در جهت «فصل کردن» این 2 ملت با هم برادر انجام می‌دهند.
هر چند بخش فرهنگی سفارت افغانستان در دیدارهایی که با نهادهای فرهنگی و نیز هنگام مراجعه فیلم‌سازان و کارگردانان سینما و تلویزیون ایران داشته است، آمادگی خود را برای همکاری در زمینه تولیدات مشترک و کارهای مشترک اعلام داشته است.
مگر دیده می‌شود که برخی هنرمندان به گونه‌ای در ساخت و ساز تولیداتی می‌پردازند که هیچ‌گونه رابطه‌ای با واقعیت‌های جامعه افغانستان نداشته و صرف برای ایجاد «لبخند دروغین» برای بیننده‌ها، می‌خواهند روابط برادرانه 2 کشور را خدشه‌دار سازند.
در این روزها شبکه یک سیما به پخش سریالی به نام«شیوع» می‌پردازد که به‌گونه‌ای حرمت شکنی در برابر افغان‌ها شمرده می‌شود. مرد مهاجری که گویا با خود بیماری را به ایران می‌آورد و مورد تمسخر قرار می‌گیرد و .....
این جای تعجب و پرسش دارد که چرا کارگردانان ایرانی از میان این همه دانشمند و هنرمند و شاعر و نویسنده و مهندس و مخترع که در مهاجران افغانستان وجود دارند، فقط به انتخاب شخصیت‌های خیالی و کذایی در آثار خود می‌پردازند؟
باید گفت: هنر متعهد و هنرمند متعهد بیشتر به جنبه‌های انسانی مسائل می‌پردازد و اگر هنر بازتابی از واقعیت نباشد، هنری فراگیر و انسانی نخواهد بود.
باور داریم، هنر و فرهنگ هماره در پی «وصل کردن» است و نباید نشر و پخش آثاری از گونه «شیوع» رسالت هنر و فرهنگ در جامعه هنر پرور ایران اسلامی را زیر سؤال ببرد!
منبع:خبرگزاری فارس