طی روزهای گذشته شماری از رسانه‌ها به صورت عقده‌مندانه و بدون در نظر داشتن منافع و امنیت ملی افغانستان بر طبل واگرایی بین 2 کشور همسایه کوبیدند. واقعیت این است که هر نوع روندی که همگرایی بین 2 ملت دوست و برادر را با چالش روبه‌رو سازد غیرقابل قبول بوده و از دیدگاه منافع مشترک 2 کشور مردود می‌باشد.
افغانستان و ایران 2 همسایه با مشترکات فراوان فرهنگی، تاریخی، تمدنی و دینی می‌باشند و همین اشتراکات باعث شده تا روز به روز همگرایی بین دولت‌ها و ملت‌های افغانستان و ایران گسترش یابد.
شماری از رسانه‌های معلوم‌الحال طی چند روز گذشته به بهانه پخش سریالی موسوم به «شیوع» در یکی از شبکه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نه تنها بر ایجاد انشقاق و واگرایی بین 2 کشور به صورت سازمان یافته همت گماشته و غیرمسئولانه تمرکز کرده‌اند و حتی در مواردی تلاش کردند با زیر پا گذاشتن تمامی معیارهای اخلاقی و انسانی و حقوق بشری هتاکی‌های بیشماری را نسبت به کارگزاران جمهوری اسلامی ایران روا بدارند.
برخی از این رسانه‌ها حتی شخص رهبر جمهوری اسلامی را نیز مورد بی‌حرمتی و هتاکی و در مواردی فحاشی قرار دادند.
این در حالی است که اینگونه برخورد اولاً بر خلاف تمامی ارزش‌های دموکراتیک می‌باشد که این رسانه‌ها خود را ملتزم به آنها می‌دانند. زیرا توهین، افترا و تشویش اذهان عمومی، سوءاستفاده از آزادی بیان بوده و می‌تواند عواقب ناخوشایندی را در پی داشته باشد.
ثانیا اینگونه رفتارها از سمت عده‌ای از رسانه‌ها می‌تواند به تعمیق شکاف بین 2 ملت دامن بزند که بیش از همه ضرر آن متوجه مردم افغانستان خواهد بود.
افغانستان در شرایطی به سر می‌برد که نیازمند سیاست تنش زدایی و اعتمادسازی با همسایه‌ها می‌باشد.
شماری از روزنامه‌ها نه تنها به مقام‌های بلندپایه سیاسی ایران به بهانه نشر یک سریال که ارتباط چندانی نیز با افغانستان ندارند توهین روا داشته‌اند، در حالیکه پا را فراتر از آن گذاشته و به رهبری جمهوری اسلامی ایران که از پایگاه مرجعیت دینی در بسیاری از کشورهای اسلامی از جمله در افغانستان برخوردار می‌باشد نیز اهانت کرده و بدین ترتیب باعث جریحه دار شدن وجدان برخی شدند.
بدون شک نارسایی‌ها و کاستی‌ها در روابط 2 کشور وجود دارد و هر از گاهی باعث تنش در سطوح سیاسی و اجتماعی می‌شود اما منافع مشترک ایران و افغانستان و همچنین تهدید مشترک این 2 کشور بیش از آن است که روندهای جزئی بتوانند مناسبات نیک 2 کشور را تحت تأثیر قرار دهند.
باور بر این است که هر نوع سیاست‌گذاری که همگرایی 2 کشور را اخلال کند باید جلوی آن گرفته شود اما اشتباهات جزئی نباید بهانه‌ای شود برای افراد مغرض که قصد تخریب بنیادهای همگرایی بین 2 کشور بزنند.
به ویژه اینکه مرجعیت سیاسی و دینی توأمان مورد هجمه سازمان یافته قرار گیرد.
تداوم این روند می‌تواند با واکنش‌های تند و رادیکال در جامعه منجر شده و پیامد سختی را برای متولیان اینگونه رسانه‌ها در پی داشته باشد. به همین دلیل هرگونه نقد باید در بستر عقلانی استوار بوده و از دامن زدن به رویه‌های افراطی با محاسبات غیرعقلانی به دور باشد.
از طرفی دیگر امروزه مجاری رسمی وجود دارد که می‌توان از آن طریق بسیاری از نارسایی‌ها را کاهش داد و انبوهی از سوءتفاهم‌ها را به حداقل رساند.
به این ترتیب پیگیری راهبرد ایجاد تنش با ابزار توهین و افترا و بهتان نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه باعث التهاب بیشتر در جامعه شده و مشکلات جدی را برای همگان به وجود خواهد آورد.
منبع:خبرگزاری فارس