شب محمد اعظم رهنورد زریاب به همت مجله بخارا، چهارشنبه شب، 20 دلو در کانون زبان فارسی تهران با حضور محمود دولت‌آبادی، حسین فخری، منوچهر فرادیس، یامان حکمت و دیگر نویسندگان و داستان نویسان ایران و افغانستان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری فرهنگ، علی دهباشی در این محفل اظهار داشت: بخارا تنها نشریه‌ای بود که همیشه در هر شماره آثار نویسندگان تاجیکستان و افغانستان و تمام فارسی‌زبانان را منتشر می‌کرد.
دهباشی افزود: این سومین شبی است که مجله بخارا برای فارسی‌زبانان افغانستان برگزار می‌کند. نخستین شب را فروردین/ حمل سال 86 با عنوان شب ادبیات افغانستان و دومین شب را سال گذشته با عنوان شب شاعران و نویسندگان افغانستان برگزار کردیم و امشب مفتخر هستیم شب یکی از بزرگ‌ترین مفاخر افغانستان، رهنورد زریاب را برگزار کنیم.
محمود دولت‌آبادی در این محفل گفت: نویسندگان افغانستانی رنج زیادی را متحمل شده‌اند و این رنج در آثارشان موجود است. متأسفانه آثار آقای زریاب در کشور ما ایران زیاد معرفی نشده است.
وی افزود: در حوزه فرهنگی بین کشور ایران و افغانستان ما باید ناشر مشترک داشته باشیم، به طوری که زمانی که آثار افغانستان منتشر می‌شود هم‌زمان همان آثار در ایران نیز منتشر شود و بر عکس.
رهنورد زریاب در سخنان خود در این محفل در خصوص چگونگی آشنایی‌اش با نویسندگان و مترجمان فرهنگی گفت: کتابی که شوق نوشتن را در من برانگیخت و باعث شد من برای اولین بار نوشتن را روی تکه پارچه‌ای آغاز کنم کتاب «ساغر» از نویسنده ایرانی به نام محمد حجازی بود. این کتاب بسیار تأثیرگذار بود. پس از آن با نویسندگانی چون صادق هدایت، جمال میرصادقی و... آشنا شدم که از این میان می‌توانم بگویم صادق هدایت بسیار بر من تأثیرگذار بود.
وی گفت: در حال حاضر ما یعنی دو کشور همسایه ایران و افغانستان با پیوندهای فرهنگی و تاریخ مشترک سخت به هم گره خورده‌ایم و خوشبختانه در اوضاع کنونی روابط دو کشور گسترده‌تر شده است؛ ولی با این همه ما در افغانستان چهره‌های کمتر ادبی فرهنگی ایران را می‌توانیم ببینیم. من فکر می‌کنم که در حال حاضر باید نویسندگان و فرهنگیان و پژوهشگران ایران بیشتر به کابل رفت و آمد داشته باشند.
رهنورد زریاب تأکید کرد: مجله بخارا با آن محتوای غنی که در هر شماره آن شاهد هستیم اثرهای بزرگ و چشمگیری بر اهل ادب و فرهنگ افغانستان داشته است. همچنین مجله کلک که به سردبیری آقای دهباشی چاپ می‌شد در خارج از افغانستان هواداران فراوانی داشت چرا که در آن هنگام بسیاری از فرهنگیان افغانستان در مهاجرت بودند.
یامان حکمت نیز در این محفل گفت: ما به جای شعار دادن باید شناخت بیشتری نسبت به هم پیدا کنیم. ما از هم شناخت داریم اما عمدتاً این تصویرها نادرست و مخدوش هست.
وی افزود: از دوستان ایرانی خواهش می‌کنم به دنبال خواندن ادبیات افغانستان باشید. طی این چند سالی که این کار را در کابل انجام می‌دهم دستاورد خیلی خوبی داشتم و از این موضوع خیلی خوشحالم و می‌خواهم این راه را ادامه دهم حتی اگر در کابل نباشم.
متأسفانه مردم ایران شناخت کافی نسبت به نویسندگان افغانستان ندارند و فقط کمی استاد زریاب را می‌شناسند. وقتش رسیده است که ما هم شناخت کافی را نسبت به بزرگان نویسنده افغانستانی پیدا کنیم و بیشتر آنان را بشناسیم.
منبع: خبرگزاری فرهنگ