در میان هنرهای مدرن پرفورمنس آرت پروسه ي تقريبا جديدي در فضاي هنرهاي چند رسانه اي ست كه اتفاقات دروني هنرمند، فضا و مخاطب را به چالش مي كشد. يك پرفورمنس آرت ميتواند پايان خوبي نداشته باشد و يا حتي اثري در طول اجراي آن به وجود نيايد، اين فضاي مستند و واقعي آن هست كه حرف مي زند.
فاطمه حسینی هنرمند عکاس افغانستانی از معدود کسانی است که به تازگی اجراهایی در این زمینه را تجربه می کند.
پرفورمر با برقعي به سر در خيابان مي نشيند، اتوبوس سوار مي شود، از زيرگذري عبور ميكند، از پله ها پايين مي رود و اینگونه زن بودن را در خيابان ها و فضاهای عمومی شهر مشهد زندگي ميكند. ایشان تناقض هاي دروني اش را كه بين سنت و مدرنيته گير افتاده در قالبي روتر نمايان ساخته است.
فاطمه حسینی در باره این اجرایش می گوید:
دغدغه ي دروني و فضايي كه در بانك عاطفي من هميشه درگيرم مي كرد، باعث شد اين درونيات سايه افكنده برخودم را شفافتر بيان كنم و با چادري كه تنها فاز نمادين دارد در شهري مذهبي كه هرلحظه توقع هر اتفاق و واكنشي را مي توان داشت به خيابان بروم و تنهاساعاتي با برقع و پارادوكس  دروني ام زندگي كنم. این اجرا در روز جمعه 20 اسفند در شهر مشهد برگزار شد و در ادامه عکسهای این برنامه را می بینید.

منبع:خبرگزاری فارس

نوشتن دیدگاه